De Fair, Green & Global Alliance maakt zich grote zorgen over de plannen in het nieuwe regeerakkoord om een nog groter deel van het budget voor ontwikkelingssamenwerking via de private sector te besteden. Uit onderzoek van SOMO, ActionAid en Both ENDS blijkt dat het niet gegarandeerd is dat de steun aan de private sector leidt tot enige verbetering van de leefomstandigheden van de inwoners van de landen waarin ze werken.
Tijdens het verkiezingsdebat tussen tien kandidaat-Europarlementariërs, gisterenavond in de Brakke Grond in Amsterdam, passeren meerdere onderwerpen de revue. De kandidaten doen uit de doeken hoe hun partijen denken over het gebruik van biobrandstoffen, over het verplicht stellen van productiecriteria voor in de EU verkochte kleding en over de aanpak van belastingontwijking. De partijen zijn het erover eens dat er aan de genoemde thema's problemen kleven, al verschillen ze nogal van mening over de manier waarop die dan zouden moeten worden opgelost. De gemoederen lopen pas echt hoog op als het vrijhandelsverdrag tussen de VS en de EU (TTIP) op tafel komt.
Op 25 maart jl, een dag na bloedige aanslagen in Noord-Mozambique, besloot de Nederlandse staat tot een exportkredietverzekering ter waarde van 900 miljoen euro voor de activiteiten van baggeraar Van Oord in het land. Het bedrijf voert baggerwerkzaamheden uit in een zeer omstreden gasproject dat volgens Mozambikaanse belangengroepen een belangrijke rol speelt in het escalerende geweld in de regio. Maatschappelijke organisaties Both ENDS, Milieudefensie en Oil Change International en de Mozambikaanse organisaties waarmee zij samenwerken, zijn geschokt over de gang van zaken en roepen de Nederlandse overheid en de Nederlandse exportkredietverzekeraar Atradius DSB ter verantwoording. Ze stuurden daarom een brief naar demissionair minister Kaag, en een soortgelijke brief naar demissionair staatssecretaris Vijlbrief.
Op 23 juli aanstaande vergadert de Wereldbank over haar ‘safeguards’: criteria waaraan een project moet voldoen om in aanmerking te komen voor een lening of een investering. De Wereldbank herziet in de komende maanden haar sociale en milieu-gerelateerde safeguards en volgens Both ENDS medewerker Pieter Jansen liggen daar kansen om de bank ertoe te bewegen ze aan te scherpen. Mens en natuur zullen daardoor in de gebieden waar de Wereldbank investeert beter worden beschermd. Maar als de Wereldbank besluit de safeguards juist te versoepelen zullen haar investeringen meer negatieve gevolgen hebben voor lokale bevolkingsgroepen en hun leefomgeving. Maatschappelijke organisaties hebben al vaker hun zorgen geuit, maar nu het bijna de 23ste is, doet Pieter nog één poging om het bestuur van de Wereldbank te wijzen op haar verantwoordelijkheid: namens Both ENDS verstuurde hij een brief met aanbevelingen aan Frank Heemskerk, de Nederlandse bewindvoerder van de Wereldbank. We stelden Pieter een aantal vragen.
Persbericht 29 januari 2015
Ontwikkelingslanden zeggen steeds vaker hun investeringsverdragen met Nederland op, omdat internationale bedrijven Nederlandse bilaterale verdragen (BIT's) vaak inzetten om deze landen aan te klagen. In meer dan 75% van de gevallen gaat het niet om daadwerkelijk hier opererende multinationals maar om zogenaamde brievenbusvestigingen, die handig gebruik maken van de Nederlandse verdragen. Dat blijkt uit het rapport “Socializing Losses, Privatising Gains” van SOMO, TNI, Both ENDS en Milieudefensie dat vandaag wordt gepubliceerd.